ΕΠΙΛΟΓΕΣ
Αρχική
Το Μουσείο
Συλλογές
Η αποστολή του Μουσείου
Το κτήριο του Μουσείου
QR-GUIDE
Σύνδεσμοι
Ευεργέτες
Αίθουσες
Η Εβραϊκή Νεκρόπολις
Πτέρυγα Simon Marks
Συναγωγές
Ολοκαύτωμα
Καθημερινή ζωή
Θρησκευτική ζωή - γιορτές
Κοινωνική ζωή
Προσωπικότητες
Παιδικό δωμάτιο
Μουσικό δωμάτιο
Περιοδικές εκθέσεις
Τρέχουσες εκθέσεις
Προσεχείς εκθέσεις
Προηγούμενες εκθέσεις
Κατάλογοι εκθέσεων
Εκδηλώσεις
Δραστηριότητες
Σεμινάρια για εκπαιδευτικούς
Σχολικά προγράμματα
Αρχείο δραστηριοτήτων
Δραστηριότητες Σχολείων
Έρευνα & πηγές
Κέντρο έρευνας του Εβραϊκού Μουσείου Θεσσαλονίκης
Θύματα Ολοκαυτώματος
Κατάλογος αντικειμένων
Κατάλογος φωτογραφιών
Οικονομική δραστηριότητα το α' ήμισυ του 20ου αι.
Κατάλογος βιβλιοθήκης
Εκδόσεις
Ιστορία & πολιτισμός
Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης
Εθνογραφία-φορεσιές - Μουσική
Εθνογραφία-κουζίνα
Εφημερίδες
Ενδεικτική βιβλιογραφία
Judeo - Espaniol
Αρχείο
Επίσκεψη στο Μουσείο
Προγραμματίστε την επίσκεψή σας
Πώς θα μας βρείτε
Ημέρες και ώρες λειτουργίας
Σχολεία και Group
Αίτηση έρευνας/φωτογράφισης
Αργίες
Στην περιοχή του Μουσείου
ΑμεΑ
en
Πληροφορίες & Επικοινωνία
Συλλογές
Κοινωνική ζωή
Δεξιός διάδρομος:
Φιλανθρωπικά ιδρύματα
Πρώτο δωμάτιο:
Σιωνισμός παιδεία
Οι εκθεσιακοί χώροι του πρώτου ορόφου παρέχουν στον επισκέπτη μία συνολική εικόνα της θρησκευτικής, καθημερινής και οικονομικής ζωής των Εβραίων της πόλης.
Η ανάπτυξη του συνδικαλιστικού κινήματος και η έξοδος των νέων γυναικών στην εργασία, κυρίως στα καπνεργοστάσια, άλλαξε σε μεγάλο βαθμό τον παραδοσιακό τρόπο ζωής των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.
Τα συνδικάτα κατάλαβαν γρήγορα ότι οι εργάτες και οι εργάτριες θα ανέπτυσσαν μια πιο ολοκληρωμένη συλλογική συνείδηση αν συμμετείχαν όχι μόνον οι ίδιοι και οι ίδιες, αλλά και οι οικογένειές τους, σε γιορτές, χορούς, εκδρομές και αθλητικές εκδηλώσεις. Η κοινωνική ζωή ερχόταν να προστεθεί οργανωμένα στη συνδικαλιστική δραστηριότητα, που κι αυτή ήταν νέο φαινόμενο, αφού πήρε σάρκα και οστά μετά το 1908. Οι σύλλογοι, τα εντευκτήριά τους, ο αθλητισμός, οι βιβλιοθήκες και τα νυχτερινά σχολεία προσήλκυαν τις οικογένειες, ενώ η θεατρική δραστηριότητα επέτρεπε σε σιωνιστές, αφομοιωτικούς και σοσιαλιστές να ασκήσουν την ιδεολογική επιρροή τους.
Στους περιαστικούς συνοικισμούς των πυροπαθών (Ρεζί, 151, κ.λπ.) η μεγάλη και γενικευμένη φτώχεια και το γεγονός ότι οι μεγαλύτεροι δεν μιλούσαν την ελληνική γλώσσα . Αυτός ήταν ένας από τους λόγους της δημιουργίας μεγάλου αριθμού κοινωνικών οργανώσεων.
Δείτε
εδώ
τα ισραηλιτικά νηπιαγωγεία έτους 1932-1933.
Δείτε
εδώ
τα ισραηλιτικά φιλανθρωπικά κοινοτικά ιδρύματα.